Początki szkolnictwa zawodowego w Poniatowej

Szkolnictwo zawodowe w naszym mieście powstało na potrzeby fabryki, jaką była (mająca różne nazwy formalne) EDA. Jest to zakład przemysłowy, którego historia - podobnie jak miasta Poniatowej – rozpoczynała się dwukrotnie: tuż przed wybuchem drugiej wojny światowej i po jej zakończeniu.

Z inicjatywy ówczesnego wicepremiera i ministra skarbu Eugeniusza Kwiatkowskiego i przy jego udziale w realizacji powstał w 1937r. Centralny Okręg Przemysłowy. Było to przedsięwzięcie mające na celu rozwój i umocnienie przemysłu zbrojeniowego, wobec coraz bardziej realnej groźby wojny. Zakłady COP zapewniły pracę na terenach dotkniętych największym bezrobociem, a budowa infrastruktury towarzyszącej podniosła poziom cywilizacyjny tych terenów.

Jednym z zakładów COP była zlokalizowana w lasach w pobliżu wsi Poniatowa fabryka sprzętu łącznościowego i radiowego dla wojska. Jej budowę rozpoczęto w 1937r., jednocześnie w odległości 2 km wytyczono pierwsze ulice pod przyszłe miasto. Produkcja w zakładzie rozpoczęła się lipcu 1939r., na osiedlu mieszkaniowym zamieszkałe były pierwsze bloki. Wybuch wojny przerwał realizację inwestycji, osiedle i zakład zajęli Niemcy.

Powtórny początek historii Poniatowej to rok 1949. Dekretem rządu 22 lipca ogłoszono odbudowę i rozbudowę zakładów, które otrzymały nazwę Zakłady Wytwórcze Sprzętu Instalacyjnego jako filię zakładów w Bydgoszczy. Stamtąd skierowano pierwszych pracowników, specjalistów w zakresie obróbki plastycznej i wiórowej, kadra techniczna przybyła też z innych zakładów na terenie Polski, natomiast kadra robotnicza wywodziła się  w większości z okolicznych wsi.

Fot. 1 Wykładowcy