Misja, czy praca jak każda inna?

Nie sposób wymienić wszystkie cechy dziennikarzy,  ale jedną z ważniejszych jest ciekawość świata i chęć do pracy – podchodzenie do tego, co się robi z pasją. Warto wiedzieć dlaczego wykonuje się taki, a nie inny zawód. Misja związana z tym zawodem powoduje, że od dziennikarza domaga się ciągle nowej informacji, relacji, choć nie zawsze widz, słuchacz czy czytelnik otrzymuje to, czego oczekuje.

To początek artykułu, który, napisała Iga po wycieczce koła medialnego do  Lublina, gdzie zwiedziliśmy  redakcję Gazety Wyborczej, lubelski oddział Radia Złote Przeboje i oczywiście Telewizję Lublin. Całą relację z wycieczki czytajcie w pierwszym numerze  gazetki szkolnej, który ukaże się jeszcze w marcu.

Tysiące drobnych klocków LEGO wcale nie ułatwiły zadania młodym konstruktorom podczas składania robotów. Bez instrukcji wyświetlonej na ekranie monitora nie poradziłby sobie nawet pan Krzysztof Woźniak – opiekun koła, który udzielał cennych rad i pomagał w najbardziej skomplikowanych konstrukcjach. A to dopiero początek. Po zbudowaniu robota trzeba go będzie zaprogramować. To wielkie wyzwanie dla przyszłych informatyków. Mamy nadzieję, że kolejna wizyta na tych zajęciach pozwoli pokazać gotowy efekt konstrukcyjnej i programistycznej pracy uczniów.

Produktem finalnym  pracy uczestników kola medialnego ma być gazetka szkolna. Praca nad pierwszym numerem wcale nie jest taka prosta. Najpierw burzliwa dyskusja jaki tytuł, jaka szata graficzna i o czym pisać. Później projektowanie pierwszej strony, pisanie artykułów, pierwszy wywiad, selekcja zdjęć. Na koniec najważniejsze – skład numeru. Już wkrótce pierwszy numer. Czekamy z niecierpliwością.

Dużą popularnością cieszą się zajęcia na pływalni. Nie tylko realizują i rozbudzają  zainteresowania uczniów, ale również zaszczepiają w nich potrzebę ruchu i prowadzenia zdrowego trybu życia.  Nauka i doskonalenie pływania umożliwiają podnoszenie sprawności fizycznej i rozwijanie umiejętności technicznych. Dzięki pani ratownik Agnieszce, która prowadzi lekcje wodnego aerobiku,  zajęcia  są też doskonałą zabawą dla wszystkich uczestników- dziewcząt i chłopców, również dla pani Małgorzaty Wójcikowskiej, która jest opiekunem grupy.

Doświadczenia, które przeprowadziła pani Tatiana Lasota-Rodzik wywołały nie tylko zaciekawienie, zdziwienie ale momentami i strach. Czarny smok, chemiczne zapałki, burza w próbówce, wulkan, spalenie magnezu, powstawanie siarczku glinu, chemiczna lokomotywa to proste doświadczenia , w których wydziela się duża ilość energii w postaci ciepła i światła, następuje gwałtowne wrzenie, spalanie, utlenianie, niemal natychmiastowy rozkład związków chemicznych. Pokazy potrafią być interesujące dla wszystkich pod warunkiem szybkiej reakcji, której efekt da się zobaczyć lub poczuć.

Palący się etanol, który spowodował topienie się cukru oraz rozkład węglanu sodu z jednoczesnym wydzieleniem dwutlenku węgla dał efekt "spieniania się" cukru i tak powstał czarny smok.

Chemiczne zapałki, czyli ogień bez zapałek to efekt reakcji dwóch substancji gliceryny i nadmanganianu potasu.

Bardzo efektowna pod względem wrażeń wizualnych okazała sie również chemiczna lokomotywa. Doświadczenie to polega  na reakcji tylko dwóch związków chemicznych perhydrolu oraz nadmanganianu potasu. Pojawia się duża ilość pary oraz ciepła , co powoduje gwałtowne wrzenie i odparowanie  wody.  Gdy dotrze kryształek nadmanganianu potasu na granicę faz stężonego kwasu siarkowego (VI) i alkoholu etylowego w probówce iskrzy, słyszalne są trzaski, pojawiają się bąbelki gazu na skutek gwałtownego utlenianie alkoholu do CO₂ . W taki oto sposób można otrzymać mini "burzę " w próbówce.

Wśród wielu przedmiotów nauczanych w szkole,  jest jeden, który tak naprawdę nazywa  się nauką. Jest nim matematyka, ponieważ z greckiego „mathematikà” znaczy tyle co właśnie nauka. Matematyka jest podstawą innych nauk ścisłych: fizyki, chemii, a także mechaniki, programowania i innych przedmiotów zawodowych. Wkracza także w dziedziny humanistyczne i przyrodnicze, ucząc logicznego myślenia. Doskonale wiedzą o tym maturzyści, którzy uczestniczą w zajęciach przygotowujących do matury z matematyki. Dzięki paniom Alicji Niezgodzie i Halinie Czarnocie, powoli,  krok po kroku, coraz więcej zadań matematycznych staje się dla nich zrozumiałe. Nawet problemy z geometrią przestrzenną, która przez większość uczniów postrzegana jest jako najtrudniejsza z dziedzin matematyki, pod czujnym okiem nauczyciela i dzięki modelom brył, są do rozwiązania.

Tegoroczni maturzyści nie mają już czasu na zabawę robotami czy wykonywanie zaskakujących ćwiczeń chemicznych. Oni muszą przygotować się do egzaminu zawodowego i matury. Pod czujnym okiem pana Marka Wawrzyniaka rozwiązują wiele testów z poprzednich lat  powtarzając i utrwalając materiał, który zdobywali wcześniej na lekcjach.